اول.جامعه‌ی زنده و رو به حرکت، با "چالش" مواجه است.در حرکت است که چالش‌ها به سراغ انسان می‌آید.انسانی که در پای قله‌ی کوه ایستاده و از همان پایین،صرفا به قله نگاه میکند که با مسئله و چالشی مواجه نیست.در مسیر رفتن به سمت قله است که چالش‌ها به سراغ انسان می‌آید.چند صباحی از شکل‌گیری جامعه‌ی نبوی نگذشته بود که "جنگ بدر" بر آن تحمیل شد و پس از آن هم جنگ‌ها و چالش‌ها پشت سر هم.انقلاب اسلامی هم همین‌طور،ایران تازه از منجلاب زمان پهلوی نجات پیدا کرده و عزت یافته بود که
تهدید به بستن تنگه هرمز مسبوق به سابقه و مختص شرایط حاد است.علاوه بر دوره جنگ تحمیلی،ایران در سال 2011 و در بحبوحه تحریم‌ها نیز چنین تهدیدی کرد و جامعه جهانی این تهدید را جدی گرفت و عقب نشینی کرد.
نسل جوان بداند که دشمن با استقلال،عزت و پیشرفت و حضور او در میدان علم و سیاست مخالف است؛البته این را باید یقین داشت که [اقدامات او] نتیجه‌ای نخواهد داشت به‌شرطی که ملت،راه ایستادگی و صبر و تقوا همراه با هوشیاری و تدبیر و انسجام ملی را ادامه دهد/بعضی می‌گویند «تسلیم بشویم تا موذیگری دشمن ادامه پیدا نکند»،نمی‌دانند هزینه تسلیم شدن بمراتب بیشتر از ایستادگی است/ دشمنی آمریکا بیشتر شده و نفرت ملت هم از آمریکا روزبه‌روز بیشتر می‌شود.امروز برنامه‌ی دشمن ایجاد ش
دشمن ما برای رفتارهایش حد و مرزی قائل نیست.صراحتاً از نابودی ملت ایران و تجزیه ایران دم می زند.در مقابل چنین دشمنی، تسلیم سرانجامی جز نیستی و نابودی نخواهد داشت/اما مقاومت گرچه هزینه دارد،اما با تدبیر و سیاست می‌تواند هزینه را کاهش دهد. ایران زمین، ملت و دولت آن پایدار می‌مانند و ...عمليات كمان 99 ؟
سلام.
1. آيا صحيح است كه در اوايل جنگ، كه 140 هواپيماي ايران به عراق حمله كردند، خلبانهاي اين هوپيماها خلبانهايي بودند كه به خاطر كودتاي نوژه زنداني شده بودند؟
2.لطفاً بفرماييد از اين 140 هوپيما، چه تعداد سالم به كشور برگشتند؟
با سلام، پاسخ به سوال شماره يك منفي است و خلبانان عمليات كمان 99 كه در آن با 140 فروند هواپيما به دشمن بعثي حمله گرديد، ارتباطي با عاملان كودتاي نوژه ندارد. به دليل اينكه پس از كشف و خنثي سازي عمليات كودتاي نوژه در تاريخ 18 تير 1359، با مشاركت كنندگان در كودتاي نوژه برخورد شد و 121 نفر از عوامل اين عمليات در دادگاه محكوم به اعدام و در نتيجه تيرباران شدند.(منبع: گزارش خبرگزاري پارس كه هنوز به «ايرنا» تغيير نام نداده بود، در 25 مرداد 1359 و تبيان)
اما در پاسخ به سوال دوم گفتني است: زماني كه حمله هوايي سراسري عراق عليه ميهن اسلامي آغاز شد، عمليات تاكتيكي «انهدام نيروي هوايي عراق» به منظور كسب برتري هوايي توسط نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران(نهاجا) در روز يكم مهرماه 1359 انجام شد. اين عمليات بر پايه طرح «نبرد البرز» صورت گرفت. آستانه طلوع آفتاب صبح روز يكم مهرماه 59 با ابلاغ رمز «كمان-99» هواپيماهاي جنگنده بمب افكن و شكاري رهگير نهاجا در هفت پايگاه هوايي كشور به غرش درآمدند و باندهاي پروازي را پشت سر نهادند. هر گروه با بهره‌گيري از سوخت‌گيري هوايي براي انهدام هدف‌هاي دوردست و يا بدون عمليات سوخت‌گيري در هوا، فضاي كشور عراق را شكافتند و اهداف خود را در سراسر خاك عراق در هم كوبيدند. اهدافي كه در داخل پايگاه‌هاي هوايي دشمن مورد توجه خلبانان بود، شامل باندهاي پروازي، پناهگاه‌هاي هواپيماها، راه‌هاي خزش، انبارهاي مهمات، انبارهاي آمادي و قطعات پشتيباني كننده هواپيماها، مخازن سوخت هواپيماها و خوروها، رادارهاي هدايت كننده هواپيماها، برج‌هاي مراقبت و كنترل، سيستم‌هاي فرماندهي كنترل پايگاه‌ها، مراكز مخابراتي و انواع آنتن‌هاي آن مي‌شد.
الف: خلبانان پايگاه دوم شكاري در تبريز با 48 فروند هواپيماي جنگنده بمب افكن تايگر «اف- 5» پايگاه هوايي موصل در بخش شمالي عراق در استان نينوا را درهم كوبيدند.
ب: خلبانان پايگاه سوم شكاري در همدان با 16 فروند هواپيماي جنگنده بمب افكن فانتوم «اف-4 ئي » پايگاه هوايي كوت در استان ميسان يا العماره عراق را در هم كوبيدند.
ج: خلبانان پايگاه چهارم شكاري در دزفول با تعداد 40 فروند هواپيماي جنگنده بمب‌افكن تايگر «اف-5» پايگاه هوايي ناصريه را در استان ذيقار عراق بمباران كردند.
د: خلبانان پايگاه ششم شكاري در بوشهر با تعداد12 فروند هواپيماي فانتوم «اف-4 يي» پايگاه هوايي شعيبيه در استان بصره عراق را درهم كوبيدند.
هـ: خلبانان پايگاه يكم شكاري در مهرآباد تهران با تعداد 12 فروند هواپيماي فانتوم «اف -4 يي» و «اف-4 دي » پايگاه هوايي الرشيد در جوار بغداد را درهم كوبيدند.
و : پايگاه‌هاي هوايي حبانيه شامل «تموز » و «هضبه » در غرب بغداد فرودگاه بين‌المللي بغداد، پايگاه هوايي كركوك در استان كركوك، فرودگاه المثني و برخي فرودگاه‌هاي ديگر در امواج بعدي حملات هوايي بمباران شدند در موج دوم حملات هوايي پايگاه يكم و دوم شكاري هر يك با 50 درصد از هواپيماهاي آماده خود حمله ور شدند.
نيروي هوايي عراق براي مدت طولاني نتوانست بيش از حدود 56 درصد از توانايي خود را به كار گيرد. پايگاه رشيد در جوار بغداد كه علي القاعده بايد به سرعت آماده و درگير نبرد شود، برابر گزارش اداره دوم سماجا سرانجام در تاريخ 9 آذر ماه 59 مجدداً عملياتي شد و اين روند كم و يبش در ساير پايگاه‌هاي هوايي عراق نيز صادق بود.
خلبانان شهيد و مجروح و اسير اين عمليات به شرح زير هستند:
سروان خلبان «منصور ناظريان» با هواپيماي تايگر اف - 5 يي خلبان شهيد و هواپيما منهدم شد، سروان خلبان «داريوش يزدانفر» و ستوانيكم «خلبان رهبر» با هواپيماي اف - 4 يي هر دو خلبان سالم اما هواپيما آسيب ديد. سروان «خدابخش عشقي‌پور» و ستوان يكم «عباس اسلامي» نيا با هواپيماي فانتوم اف - 4 يي هر دو خلبان شهيد و هواپيما منهدم شد. ستوان يكم «غلامحسين عروجي» با هواپيماي تايگر اف-5يي خلبان شهيد و هواپيما منهدم شد. ستوان يكم «شهرام اويسي» با هواپيماي تايگر اف-5يي خلبان مجروح و هواپيما منهدم شد. ستوان يكم «پرويز حاتميان» با هواپيماي تايگر اف-5يي خلبان اسير دشمن شد و هواپيما منهدم شد. سرگرد «محمد جواد ورتوان» با هواپيماي تايگر اف-5يي خلبان مجروح و هواپيما منهدم شد. ستوانيكم «تورج يوسف» با هواپيماي تايگر اف-5يي خلبان شهيد و هواپيما منهدم شد. ستوان يكم «علي‌مراد جهان‌شاهلو» با هواپيماي تايگر اف-5يي خلبان شهيد و هواپيما منهدم شد.
روي هم 11 فروند هواپيماي جنگنده بمب‌افكن از دست رفت و هشت نفر خلبان شهيد شده، دو نفر اسير و يك نفر مفقودالاثر شد كه بعدها او هم به جمع شهدا پيوست.(منبع: كتاب نيروي هوايي در دفاع مقدس)
Tags:
دیدگاه ها
ارسال ديدگاه جديد
(لطفا از درج سوال در ديدگاه ها خودداري فرماييد براي طرح سوالات خود به اين آدرس مراجعه فرماييد)